Կամբուրովի տուն (Տագանրոգ)
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | տեսարժան վայր և պատմական շենք |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Տագանրոգ |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի մարզային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ |
 | |
 | |
Կամբուրովի տուն (ռուս.՝ Дом Камбурова), մեկհարկանի շենք Ռուսաստանի Դաշնության Ռոստովի մարզի Տագանրոգ քաղաքի Հունական փողոց, տուն 102 հասցեում։ Շենքը տարածաշրջանային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ է` համաձայն 18.11.1992-ի թիվ 301 որոշման։ Այս տանը կից տնակում բնակվել է ծովային սպա Պյոտր Պետրովիչ Շմիդտը, իսկ հենց տանը` գեներալ Պավել Կարլովիչ Ռենենկամպֆը։
Հասցեն` ք. Տագանրոգ, Հունական փողոց, 102։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] Արտաքին պատկերներ
| |
|---|---|
|
Կամբուրովի տուն |
Ոչ մեծ մեկհարկանի աղյուսե տունը Տագանրոգ քաղաքի Հունական փողոց, 102 հասցեում կառուցվել է քաղաքի ժառանգական պատվավոր քաղաքացի Պավել Իվանովիչ Կամբուրովի (1817-1885) միջոցներով։ Տան բակում գտնվում է կարմիր աղյուսով կառուցված մեկհարկանի տնակ։
Շինարարության ավարտից հետո Պավել Իվանովիչ Կամբուրովը բնակվել է այստեղ ընտանիքի` տիկնոջ՝ Մարիա Նիկոլաևնայի (1820-1880), որդու՝ Վլադիմիրի (1843-1909) և դուստրերի` Մարիայի (1850-1908), Օլգայի, Լյուդմիլայի և Ադելաիդայի հետ։
1880-ական թվականների վերջում տնատիրությունը վաճառվել է օբեր-սպայի որդի Վասիլի Պաշուտինին։
20-րդ դարի սկզբին Պաշուտինները տունը վաճառել են կազակ Տիմոֆեյ Ֆեոդորովիչ Մերկուլովին։ 1915 թվականից տունը պատկանել է Իլյա Պորֆիրովիչ Սիլենկոյին։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո և մինչև 1925 թվականը շենքը պատկանել է քաղաքենի Ֆեոդոր Ալեքսեևիչ Տովելին։
Այս տան բակային տնակում 1890-1893 թվականներին կնոջ և որդու` Եվգենիի հետ բնակվել է հեղափոխական գործիչ, 1905 թվականի Սևաստոպոլյան ապստամբության ղեկավարներից մեկը` Պյոտր Պետրովիչ Շմիդտը։
1886 թվականին Պյոտր Պետրովիչ Շմիդտն ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի ծովային սպայական կորպուսը, քննությունների արդյունքներով ստացել միչմանի կոչում և նշանակվել է Բալթյան նավատորմում։ Ծառայելով երեք տարի` նա հիվանդության պատճառով զորացրվել է և ամուսնացել պետերբուրգցի քաղաքենուհի Դոմինիկա Գավրիլովնա Պավլովայի հետ։ 1889 թվականի դեկտեմբերին ծնվել է նրանց որդին՝ Եվգենին, որից հետո ընտանիքը տեղափոխվել է Տագանրոգ։ Այնտեղ Ա. Բ. Նենտցելի միջնորդությամբ Պյոտր Պետրովիչը ծառայության է անցել Ազովի-Դոնի առևտրային բանկում, որտեղ եղել է հաշվապահի օգնական։ 1890 թվականի մայիսի 19-ին Տագանրոգի Սուրբ Միտրոֆան եկեղեցում տեղի է ունեցել որդու՝ Եվգենիի մկրտությունը։ 1893 թվականին Պ. Պ. Շմիդտը թողել է Տագանրոգը և նորից մեկնել ծառայելու նավատորմում։
Նույն տնատիրությունում 1918 թվականին բնակվել է 19-րդ դարի վերջի - 20-րդ դարի սկզբի ռուսական ռազմական գործիչ, ռուսական բանակի չինական արշավի, ռուս-ճապոնական պատերազմի և Առաջին համաշխարհային պատերազմի մասնակից գեներալ Պավել Կարլովիչ Ռենենկամպֆը։ Փետրվարյան հեղափոխությունից հետո գեներալը ձերբակալվել է և տեղափոխվել Պետրոպավլովյան ամրոց։ Գտնվել է Արտակարգ քննիչ հանձնաժողովի հետաքննության տակ, բայց քննության արդյունքներով նրա դեմ մեղադրանքներ առաջադրելու համար փաստեր հավաքել չի հաջողվել։
Ռենենկամպֆն ազատվել է բոլշևիկների կողմից Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո, ինչից հետո մեկնել է Տագանրոգ՝ իր կնոջ հայրենիք։ Այստեղ նա ապրել է քաղքենի Սմոկովնիկովի անվան տակ։ 1918 թվականի մարտին նա բացահայտվել է։ Ա. Վ. Սամսոնովի բանակին դավաճանելու համար, 1914 թվականի օգոստոսին Հեղտրիբունալը նրան դատապարտել է մահվան։ Գնդակահարվել է 1918 թվականի ապրիլի 1-ին[1]։
Ներկայումս շենքում տեղակայված է «Ռոստեխագրո» կազմակերպությունը։ Տան ճակատին փակցված է հուշատախտակ գրությամբ, որն ասում է, որ այստեղ 1890-1893 թվականներին ապրել է Պ. Պ. Շմիդտը։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Залесский К. А. Кто был кто в Первой мировой войне. — М.: АСТ; Астрель, 2003. — 896 с. — 5000 экз. — ISBN 5-17-019670-9 (ACT); ISBN 5-271-06895-1 (Астрель).
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Гаврюшкин О. П. По старой Греческой... (Хроника обывательской жизни). — Таганрог: Лукоморье, 2003. — 514 с. — ISBN 5-901565-15-0.
- Давидич Т. Ф. Стиль как язык архитектуры. — Харьков: Изд-во Гуманитарный центр, 2010. — 336 с. — ISBN 978-966-8324-70-3.
- Собрание фасадов Его Императорского Величества, высочайше апробированных для частных строений в городах Российской империи. Ч. 1-4. СПб., 1809–1812.